Jest najdalej na północ wysuniętą miejscowością w gminie. Od północy sąsiaduje z Gminą Niwiska, od zachodu graniczy z Rudą, a od wschodu i południa - z Czarną.
Było tu 60 domów, wszystkie drewniane. 53 z nich nie miało podłóg, w 51 była tylko jedna izba, 48 było pokrytych strzechą. Od początku swego istnienia wieś należy do parafii w Czarnej. Droga na nabożeństwa do kościoła parafialnego była uciążliwa, a często niebezpieczna. Starsi mieszkańcy opowiadają historię sprzed ponad wieku o pewnej dziewczynie z Cierpisza, która w adwencie szła do kościoła na Roraty. W drodze zaatakowały ją wilki. Dziewczę, chcąc się ratować, usiłowało wspiąć się na stojącą w pobliżu sosnę. Niestety, nie zdążyło. Znaleziono tylko ręce dziewczyny, zaciśnięte kurczowo na sosnowej gałęzi. To tragiczne wydarzenie upamiętniono, umieszczając w miejscu śmierci dziewczyny drewniany krzyż.
W czasie drugiej wojny światowej wieś została częściowo wysiedlona. Po wojnie, na parceli, ofiarowanej przez Antoniego Dzika i Marię Sitko, wybudowano szkołę. Nową, murowaną, budowano od 1961 roku. Obecnie szkoła jest wygaszona, dzieci uczęszczają do Szkoły Podstawowej w Czarnej Sędziszowskiej a w z budynku szkolnego urządzono oddany do użytkowania po modernizacji w 2013 r. Dom Ludowy.
Cierpisz może pochwalić się niezwykłymi walorami przyrodniczymi. W tutejszych lasach roi się od grzybów, na przepływającej przez wieś rzece Tuszymce zbudowano zaporę, dzięki czemu powstał zalew, pełen różnych gatunków ryb gdzie również mają swoje żeremia bobry. Nad zalewem wybudowano "Rybaczówkę", ośrodek, w którym miłośnicy wędkarstwa mogą wynająć pokoje. Wieś jest zgazyfikowana, stelefonizowana, zwodociągowania.
W Cierpiszu działa jednostka OSP założona w 1952 r., liczy obecnie 36 członków. Funkcję prezesa pełni Mieczysław Świder, zaś naczelnika – Leszek Orzech. Na wyposażeniu jednostki jest średni samochód pożarniczy marki Mercedes-Benz 914 z 1000 l zbiornikiem wody.
Sołtysem sołectwa jest pan Mieczysław Świder.
